مدرسه علمیه فاطمیه ابهر

پژهشگر : مريم بابايي يگانه

مقاله راه يافته به مرحله تفصيلي نهمين جشنواره علامه حلي (ره)

چکیده:

صفات خداوند عینیت با ذات خداوند دارند و چون ذات الهی سرمدی است، صفات او که عبارت باشد از حکمت الهی نیز به تبعیت از ذات الهی ازلی و ابدی است و وقتی انسان، پا به عرصه­ی هستی می­گذارد از آن جهت که در مرتبه­ی نازله­ی وجود الهی قرار دارد تلاش می­کند با توجه به عواملی چند شایستگی اعطای حکمت را در خود ایجاد کند.

حال سوال این است که حکمت چیست؟ و چه مواردی را می­توان به عنوان آثار آن برشمرد؟ بنابراین برای دستیابی به پاسخ این سولات انسان محتاج به هدایت خداوند است. بر همین اساس قرآن حکیم به طور همه جانبه به تعریف و تبیین حکمت و بیان آثار آن پرداخته است.

در پژوهش حاضر با استناد بر آیات مبین قرآن، حکمت عبارت است از یک حالت درک و تشخیص که شخص به وسیله­ی آن می­تواند حق و واقعیت را درک کند، بدین ترتیب می­توان اموری را از قبیل: نظم و هدفمندی آفرینش، نزول احکام متعدد و … از آثار حکمت الهی و اموری مانند: دعوت به بندگی خدا، صالح شدن، خیر کثیر و … را از آثار حکمت بشری برشمرد.

کلید­واژه­ها: حکمت، حکمت الهی، حکمت بشری، حکمت تکوینی، حکمت تشریعی، حکمت نظری، حکمت عملی.