واژه ها و عبارتهایی که نباید آنها را در نگارش پایان نامه و یا یک متن علمی بکار برد:
واژه ها و عبارتهایی که در نگارش یک پایان نامه و یا متن علمی باید از بکارگیری آنها پرهیز کرد
10قیدهایی مانند “واقعا"، “در واقع"، “حتما"، “خوشبختانه"، “بدبختانه”
2.لطیفه و یا ضرب المثل
3-واژه هایی مانند: “خوب"، “بد"، “عالی"، “زشت"، “زیبا"، “احمقانه"، “وحشتناک"، “مشهور” - لازم به توضیح است که برای نگارش ارزیابی خود از کیفیت باید از واژگان دقیق استفاده کنید و از قضاوتهای کیفی پرهیز نمایید
4-واژه هایی مانند: “خالص"، “محض"، “حقیقت” که در باطن آنها نوعی قضاوت نهفته است
5-واژه هایی مانند: “کامل"، “جامع” که در دنیای واقعی وجود ندارند
6-واژه هایی مانند “ایده آل” که نسبت دادن آن به هر روش یا راه حلی دربردارنده قضاوت است
7.واژه هایی مانند “امروز"، “به زودی"، “در آینده نزدیک”
8-عبارت هایی مانند: “به نظر می رسد"، “بیانگر آن است"، “نشان می دهد"، “واضح است که"، “حقیقت آن است که"- اگر بکارگیری این واژه ها برای اثبات موضوعی باشد نباید بکار گرفته شوند
9-واژه “متفاوت” که گاهی به صورت اشتباه به جای گوناگون در نظر گرفته می شود
10-واژه هایی مانند: “تعداد زیادی"، “از نوع"، “از جنس"، “چیزی شبیه به"، “فقط درباره"، “احتمالا” که همگی آنها مبهم هستند
11.واژه هایی مانند” “باید"، “لاجرم"، “همیشه"، “هر"”
12-به کاربردن ضمایر اول شخص مانند: “در فصل بعد شرح خواهم داد” و یا بکار بردن ضمایر دوم شخص مانند” در فصل بعد می خوانید” جایی در نگارش یک متن علمی ندارند.