تبیین خیر و مصادیق آن در قرآن
فارغ التحصيل سطح2
پژوهشگر : سیده فرزانه ابراهیمی
استاد راهنما:سیده رقیه موسوی
تاريخ دفاع :96/8/22
عنوان:تبیین خیر و مصادیق آن در قرآن
چکیده
خداوند ذات انسان را با صفاتی سرشته است. مثل آنکه گرايش فطری به كمال مطلق و خير و پاكي دارد. از جمله ویژگیهای فطریات آن است که با فشار و تحميل نميتوان آنها را زایل كرد، لذا تغييرپذير نخواهند بود. و به عبارت ديگر: ثابت و پايدار هستند، گرچه ممكن است تضعيف شوند. بر این أساس انسان در هر زمان و مکانی به دنبال خیر و کمالات است.
حال سؤال این است که خیر حقیقی چیست؟ و چه اموری را میتوان به عنوان مصادیق بارز آن برشمرد؟ در زمینهی پاسخگویی به این سوال انسان، محتاج هدایت خداوند است. بر همین أساس قرآن ـ کتاب هدایتگر بشریّت ـ با دارا بودن صفت تبیان به تعریف و تبیین خیر به طور جامع پرداخته است.
در پژوهش حاضر که با روش توصیفی و تحلیلی و با رویکرد قرآنی صورت گرفته است، از مواردی همچون؛ ایمان و تعقل و… با عنوان سر چشمههای خیر نامبرده میشود و همچنین با استناد بر آیات مبین قرآن میتوان أموری همچون؛ بهشت ، آمرزش إلهی و امکانات مادی مانند مال و فرزند و… را از مصادیق خیر برشمرد.
کلید واژه ها: خیر، خیر مطلق، خیر نسبی، مصادیق خیر.