مدرسه علمیه فاطمیه ابهر

فارغ التحصيل سطح2

پژوهشگر : سیده فرزانه ابراهیمی

استاد راهنما:سیده رقیه موسوی

تاريخ دفاع :96/8/22

عنوان:تبیین خیر و مصادیق آن در قرآن

چکیده

خداوند ذات انسان­ را با صفاتی سرشته است. مثل آنکه گرايش فطری به كمال مطلق و خير و پاكي دارد. از جمله­­ ویژگی­های فطریات آن است که با فشار و تحميل نمي‏توان آن­ها را زایل كرد، لذا تغييرپذير نخواهند بود. و به عبارت ديگر: ثابت و پايدار هستند، گرچه ممكن است تضعيف شوند. بر این أساس انسان در هر زمان و مکانی به دنبال خیر و کمالات است.

    حال سؤال این است که خیر حقیقی چیست؟ و چه اموری را می­توان به عنوان مصادیق بارز آن برشمرد؟ در زمینه­ی پاسخگویی به این سوال انسان، محتاج هدایت خداوند است. بر همین أساس قرآن ـ کتاب هدایت­گر بشریّت ـ با دارا بودن صفت تبیان به تعریف و تبیین خیر به طور جامع پرداخته است.

    در پژوهش حاضر که با روش توصیفی و تحلیلی و با رویکرد قرآنی صورت گرفته است، از مواردی هم­چون؛ ایمان و تعقل و… با عنوان سر چشمه­های خیر نامبرده می­شود و همچنین با استناد بر آیات مبین قرآن می­توان أموری هم­چون؛ بهشت ، آمرزش إلهی و امکانات مادی مانند مال و فرزند و… را از مصادیق خیر برشمرد.

کلید واژه ها: خیر، خیر مطلق، خیر نسبی، مصادیق خیر.